ROBERTO MERHI
MarussiaMarussia MR03B
Starty:13 GPPierwszy start w F1:Grand Prix Australii 2015
Wygrane:0 (0,0%) Pierwsza wygrana: -
Podia:0 (0,0%)Zdobyte punkty:0
Pole position:0 (0,0%)Najszybsze okrążenia:0 (0,0%)
Narodowość: HiszpaniaData urodzenia: 22 marca 1991Miejsce urodzenia: CastellonMiejsce zamieszkania: -Oficjalna strona: www.robertomerhi.esWzrost: 179 cmWaga: 76 kgStan cywilny: KawalerImiona dzieci: -
KARIERA
2015
Ekipa Manor w ostatniej chwili wraca do stawki Formuły 1 i dosyć niespodziewanie w roli kierowcy wyścigowego angażuje Merhiego. Nie dysponuje on jednak żadnym wsparciem sponsorów, przez co zespół podpisuje z nim umowę przed każdym wyścigiem. Przez problemy z oprogramowaniem silników Manor nie bierze udziału w Grand Prix Australii, więc swój debiut zalicza dopiero w Malezji. Przez niekonkurencyjny bolid jest skazany na jazdę na końcu stawki wraz Willem Stevensem, którego dzięki dwunastej pozycji na Silverstone pokonuje w klasyfikacji. Przed rundą w Singapurze traci miejsce na rzecz Alexandra Rossiego, jednakże wraca do kokpitu w Rosji i Abu Zabi, gdzie Amerykanin decyduje się na starty w GP2.
2014
Mercedes decyduje się zdegradować go do roli kierowcy testowego w DTM, przez co wraca na własną rękę za kierownicę bolidu. Zasila stawkę Formuły Renault 3.5 jako zawodnik Zeta Corse i początkowo nie daje żadnych oznak, że będzie jedną z największych sensacji. Od rundy w Rosji wygrywa trzy wyścigi i do samego końca walczy o tytuł, jednakże ostatecznie kończy zmagania na najniższym stopniu podium. Poza tym w trakcie roku niespodziewanie dołącza w Formule 1 do Caterhama, w którym obejmuje posadę testera i startuje w treningach przed GP Włoch, Japonii oraz Rosji.
2013
Otrzymuje drugą szansę od Mercedesa i tym razem punktuje podczas czterech wyścigów. Zdobywa łącznie 26 oczek, z czego 18 za drugie miejsce podczas kończącego sezon wyścigu na Hockenheim. Dzięki temu udaje mu się zostać sklasyfikowanym jako piętnasty zawodnik mistrzostw w sezonie 2013.
2012
Trafia pod skrzydła Mercedesa i przechodzi do mistrzostw DTM. Mimo to kompletnie nie odnajduje się w nowym środowisku, kończąc sezon na odległym dwudziestym pierwszym miejscu z zerowym dorobkiem punktowym.
2011
Ten rok jest zdecydowanie najlepszym w jego karierze. Koncentruje się tylko na Formule 3 Euroseries i jest tam poza zasięgiem konkurencji, wygrywając aż jedenaście wyścigów, łącznie dwadzieścia razy stojąc na podium i przypieczętowując tytuł mistrza z przewagą aż 111 punktów nad kolejnym zawodnikiem.
2010
W sezonie 2010 koncentruje się po raz kolejny na dwóch seriach jednocześnie. Pozostaje w F3 Euroseries, gdzie tym razem jest piąty, wcześniej wygrywając swój pierwszy wyścig w karierze na obiekcie Hockenheim. Jego drugą serią jest nowoutworzone GP3 i tam w klasyfikacji zajmuje szóstą lokatę, trzykrotnie zdobywając miejsce na podium.
2009
Decyduje się na zmianę serii, przechodząc do Formuły 3 Euroseries. Dołącza do ekipy Manor i podczas debiutanckiego sezonu zajmuje siódmą lokatę, po drodze cztery razy stojąc na podium. Bierze udział w wyścigu na ulicach Makau, gdzie jako siedemnasty przekracza linię mety.
2008
Zostaje w Formule Renault 2.0, lecz tym razem przystępuje do zmagań w Eurocupie i NEC. W europejskim czempionacie wykonuje duży krok do przodu, tym razem plasując się na czwartej pozycji. W NEC natomiast ustępuje tylko Danielowi Ricciardo i z dorobkiem trzech wygranych zostaje wicemistrzem. Poza tym tak jak w poprzednich latach decyduje się na pojedyncze starty za kierownicą samochodu F3.
2007
W tym roku koncentruje się na startach we włoskiej oraz europejskiej Formule Renault 2.0, choć wcześniej po raz kolejny przystępuje do zimowej edycji tych mistrzostw, gdzie tym razem zajmuje dziesiąte miejsce. We Włoszech zostaje czwartym zawodnikiem mistrzostw z dorobkiem jednej wygranej, natomiast w Eurocupie zostaje sklasyfikowany na odległym osiemnastym miejscu.
2006
Przesiada się do jednomiejscowego bolidu, zasilając stawkę zimowej edycji włoskiej Formuły Renault 2.0. W barwach ekipy It Loox Racing z dorobkiem kilku miejsc na podium zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji. Pod koniec roku zalicza również pojedynczy start w hiszpańskiej Formule 3, aczkolwiek nie odnosi podczas niego większych sukcesów.
1999 -2005
Swoją karierę rozpoczyna w 1999 roku w kartingu w wieku już ośmiu lat. Od tamtej pory odnosi wiele sukcesów na krajowym podwórku w Hiszpanii jak i we Włoszech, natomiast w 2005 roku na pożegnanie z gokartem zajmuje drugie miejsce w Trofeo Andrea Margutti.
STATYSTYKI W F1
| Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2015 | 19 | 13 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | Marussia |
| 2014 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Caterham | |
| Razem: | 13 | 0 | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 1 (7,7%) | 2 | |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.