ESTEBAN GUTIERREZ
HaasHaas VF-16
Starty:59 GPPierwszy start w F1:Grand Prix Australii 2013
Wygrane:0 (0,0%) Pierwsza wygrana: -
Podia:0 (0,0%)Zdobyte punkty:6
Pole position:0 (0,0%)Najszybsze okrążenia:1 (1,7%)
Narodowość: MeksykData urodzenia: 5 sierpnia 1991Miejsce urodzenia: MonterreyMiejsce zamieszkania: LondynOficjalna strona: www.estebanracing.comWzrost: 180 cmWaga: 61 kgStan cywilny: Żonaty z Monicą Imiona dzieci: -
KARIERA
2016
W Australii zalicza poważną kolizję z Fernando Alonso, z której wychodzi bez szwanku, natomiast w Bahrajnie gdy ma realną szansę na punkty, w jego Haasie VF-16 odmawiają posłuszeństwa hamulce. Do końca sezonu ani razu nie melduje się w pierwszej dziesiątce, aż pięciokrotnie dojeżdżając na jedenastym miejscu. Z tego powodu w wyścigach wyraźnie ustępuje Romainowi Grosjeanowi, z którym nawiązuje walkę tylko w kwalifikacjach. Ekipa Haas rozczarowana jego wynikami decyduje się nie przedłużać kontraktu, natomiast on sam podejmuje się rozmów z Sauberem i Manorem, by pozostać w stawce F1 na sezon 2017.
2015
Dosyć sensacyjnie zostaje nowym kierowcą testowym Ferrari. Jest obecny na wszystkich wyścigach, natomiast bolid SF15-T otrzymuje do swojej dyspozycji dwukrotnie podczas sesji testowych rozgrywanych po wyścigach w Hiszpanii i Austrii. Ponadto szef ekipy nie wyklucza jego udziału w pierwszym treningu do Grand Prix Meksyku, lecz ostatecznie rezygnuje z tego pomysłu. Umowa z Ferrari pomaga mu wywalczyć posadę w ekipie Haas, która dołączy do stawki Formuły 1 w sezonie 2016 korzystając z podzespołów oraz infrastruktury stajni z Maranello.
2014
Przed sezonem deklaruje zamiary objęcia pozycji lidera zespołu, lecz rzeczywistość okazuje się być bardzo brutalna. Sauber przygotowuje fatalny bolid, który na początku sezonu jest o kilka kilogramów za ciężki, natomiast jednostka napędowa Ferrari nie pomaga w nawiązaniu walki z najbliższymi rywalami. Podobnie jak kolega z zespołu, przez cały rok nie zdobywa ani jednego punktu, choć miał ku temu dobre okazje podczas GP Monako i Węgier. Ponadto wypada ze stawki Formuły 1, nie otrzymując od Saubera propozycji umowy na 2015 rok. Kończy zmagania na odległym dwudziestym miejscu.
2013
W porównaniu do swojego zespołowego partnera osiąga bardzo słabe wyniki. Przez cały sezon zdobywa zaledwie sześć punktów, podczas gdy Nico Hulkenberg aż pięćdziesiąt jeden. Ponadto w kwalifikacjach jest szybszy od Niemca tylko raz. Mimo to miewa przebłyski formy, dojeżdżając w przeciętnym wówczas bolidzie na jedenastym miejscu w Grand Prix Hiszpanii i wykręcając najlepszy czas okrążenia. Sezon kończy na szesnastym miejscu w klasyfikacji. Udaje mu się przedłużyć umowę z Sauberem.
2012
Zostaje w GP2 i jest jednym z pretendentów do zdobycia mistrzowskiego tytułu. Wygrywa trzy wyścigi i ogólnie melduje się na podium siedmiokrotnie, jednakże popełnia kilka kosztownych błędów i kończy rok na trzecim miejscu. Startuje w pierwszym treningu do Grand Prix Indii w barwach Saubera, a pod koniec sezonu zostaje ogłoszony kierowcą stajni z Hinwil w 2013 roku.
2011
Otrzymuje posadę kierowcy testowego Saubera i przechodzi do mistrzostw GP2, ponownie reprezentując zespół ART. Rok kończy na trzynastej lokacie z jednym zwycięstwem na koncie, które odniósł podczas sprintu w Walencji.
2010
Zalicza pełen sezon w serii GP3. W barwach ekipy ART wygrywa pięć wyścigów i na Monzy przypieczętowuje mistrzowski tytuł, pokonując najbliższego rywala o 17 punktów. Bierze udział w testach młodych kierowców z ekipą Sauber.
2009
Dołącza do Formuły 3 Euroseries, zasilając szeregi zespołu ART. Na koniec sezonu zajmuje zaledwie dziewiąte miejsce, dwukrotnie pojawiając się na podium. Pod koniec roku testuje samochód Formuły 1 ekipy BMW Sauber, co jest nagrodą za zdobycie mistrzowskiego tytułu w europejskiej Formule BMW.
2008
Przenosi się do europejskiej Formuły BMW. Zdobywa mistrzowski tytuł, pokonując swojego najbliższego rywala - Marco Wittmanna, o 26 punktów. Wygrywa siedem wyścigów, z czego sześć pod rząd.
2007
Debiutuje za kierownicą jednomiejscowego bolidu, dołączając do amerykańskiej Formuły BMW. Zajmuje drugie miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw, z czterema zwycięstwami na koncie. Odbiera trofeum debiutanta roku.
2004
Rozpoczyna starty w kartingu, zasilając na trzy ostatnie wyścigi sezonu stawkę meksykańskiego Rotax Max Challenge.
STATYSTYKI W F1
| Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2016 | 21 | 21 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 5 | Haas |
| 2014 | 20 | 19 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 6 | Sauber |
| 2013 | 16 | 19 | 6 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 2 | Sauber |
| 2012 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Sauber | |
| Razem: | 59 | 6 | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 1 (1,7%) | 0 (0,0%) | 1 (1,7%) | 13 (22,0%) | 2 | |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.