ROBERT KUBICA
Alfa RomeoAlfa Romeo C42
![](https://oldf1wm.pl//img/kierowcy/rkub.jpg)
Pierwszy start w F1:Grand Prix Węgier 2006
Pierwsza wygrana:Grand Prix Kanady 2008
Zdobyte punkty:274
Najszybsze okrążenia:1 (1,0%)
Narodowość: PolskaData urodzenia: 7 grudnia 1984Miejsce urodzenia: KrakówMiejsce zamieszkania: Monte Carlo (Monako)Oficjalna strona: www.kubica.plWzrost: 184 cmWaga: 68 kgStan cywilny: KawalerImiona dzieci: -
KARIERA
2022![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2022.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2022.jpg)
Wkracza w trzeci rok współpracy z Alfą Romeo jako rezerwowy zawodnik. Ponownie otrzymuje szansę poprowadzenia bolidu Formuły 1 podczas oficjalnych sesji testowych oraz piątkowych treningów, tym razem na obiektach Catalunya, Paul Ricard, Hungaroring oraz Yas Marina. Poza torami Grand Prix decyduje się na przejście do Długodystansowych Mistrzostw Świata, w których konkuruje w klasie LMP2 z Prema Orlen Team. Wspólnie z Lorenzo Colombo i Louisem Deletrazem zajmuje piąte miejsce w klasyfikacji, a ich najlepszym wynikiem jest druga pozycja w całodobowym Le Mans.
2021![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2021.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2021.jpg)
Pozostaje w Alfie Romeo jako rezerwowy zawodnik i otrzymuje szansę startu w Grand Prix Holandii oraz Włoch. Zastępuje Kimiego Raikkonena, który zostaje zakażony koronawirusem. Pozostawia po sobie dobre wrażenie i na Zandvoort dojeżdża piętnasty, natomiast na Monzy czternasty. W trakcie roku realizuje program z WRT w European Le Mans Series, gdzie w składzie z Deletrazem i Ye wygrywa trzy rundy oraz zgarnia mistrzowski tytuł. Debiutuje w Le Mans w klasie LMP2 i pewne zwycięstwo wypada jego załodze z rąk na ostatnich kilometrach wyścigu. Pod koniec roku notuje również występ w podwójnej rundzie WEC w Bahrajnie z High Class Racing.
2020![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2020.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2020.jpg)
Na początku roku dołącza do Alfy Romeo jako trzeci kierowca. Ekipa udostępnia mu bolid C39 podczas oficjalnych sesji testowych, a także w pięciu piątkowych treningach. Jego koncentracja spoczywa jednak na serii DTM, do której dołącza z prywatnym zespołem Orlen Team ART. Niestety sezon okazuje się jednym wielkim rozczarowaniem. Udostępnione mu BMW M4 charakteryzuje się wysokim poziomem zawodności, a ekipa popełnia sporo błędów typowych dla nowicjuszy. Punktuje zaledwie trzykrotnie, choć raz wchodzi na podium po genialnym wyścigu na torze Zolder. W klasyfikacji zajmuje piętnaste miejsce.
2019![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2019.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2019.jpg)
Ośmioletni wysiłek związany z powrotem do Formuły 1 w żaden sposób nie zostaje mu wynagrodzony. Williams popada w poważne kłopoty organizacyjne, przez co traci niemal połowę zimowych testów i cały rok brakuje mu części zamiennych. Z kolei model FW42 jest bardzo nieudaną konstrukcją i skazuje Kubicę na walkę tylko z Georgem Russellem. Przez cały rok boryka się ze zmienną charakterystyką i osiągami bolidu, a ograniczona liczba poprawek nie pozwala zbliżyć się do środka stawki. Przegrywa wszystkie czasówki z partnerem, choć to do Kubicy należy jeden punkt zdobyty w całym sezonie przez Williamsa za dziesiąte miejsce w deszczowym GP Niemiec. Zajmuje dziewiętnastą lokatę w klasyfikacji. Decyduje się na odejście z zespołu, wypadając tym samym ze stawki na 2020 rok.
2018![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2018.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2018.jpg)
Jako trzeci kierowca Williamsa bierze udział w oficjalnych sesjach testowych, jazdach dla Pirelli oraz w piątkowych treningach do Grand Prix Hiszpanii, Austrii i Abu Zabi. Swoją pracą oraz osiągami wywiera spore wrażenie na zespole, a media spekulują, iż prezentuje się na torze znacznie lepiej od etatowych kierowców. Pod koniec roku Williams pogrążony w kryzysie sportowym składa mu propozycję startów w Formule 1 w sezonie 2019. Podpisuje umowę i wraca do rywalizacji po ośmiu latach przerwy.
2017![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2017.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2017.jpg)
Przygotowania ByKolles do sezonu to pasmo samych niepowodzeń, przez co Kubica decyduje się rozwiązać swoją umowę. Od tamtej pory Robert sprawdza się za kierownicą maszyn GP3 oraz Formuły E, a w czerwcu sensacyjnie wraca do kokpitu bolidu F1. Ekipa Renault udostępnia mu model E20 z 2012 roku na Ricardo Tormo oraz Paul Ricard, natomiast w sierpniu bierze udział w oficjalnej sesji w aktualnej maszynie. Dzięki dobrej postawie staje się kandydatem do posady w sezonie 2018, lecz Renault ostatecznie wybiera Carlosa Sainza. Z pomocą Nico Rosberga rozpoczyna rozmowy z Williamsem i po serii testów w bolidach FW36 oraz FW40, brytyjska stajnia oferuje Kubicy rolę rezerwowego zawodnika w sezonie 2018. Wcześniej przegrywa pojedynek o kokpit z Siergiejem Sirotkinem.
2016![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2016.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2016.jpg)
Przed startem sezonu Kubica traci wsparcie sponsorów, przez co rezygnuje z pełnego programu w WRC i przystępuje tylko do Rajdu Monte Carlo, z którego odpada na trzecim odcinku. W trakcie roku startuje w pojedynczych w wyścigach, w tym Renault Sport Trophy na Spa-Francorchamps, gdzie w debiucie staje na podium wraz z Christophem Hamonem. Na koniec sezonu WEC testuje prototyp LMP1 ekipy ByKolles, a kilka tygodni później podpisuje umowę na starty w 2017 roku.
2015![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2015.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2015.jpg)
Zostaje w WRC, lecz zakłada własny zespół RK World Rally Team i rywalizuje już drugi rok za kierownicą Forda Fiesty. Tegoroczne zmagania są dla niego równie nieudane co poprzednie, a do tego samochód prezentuje wysoki poziom zawodności. Opuszcza rajdy w Argentynie i Australii, natomiast w końcowej tabeli znajduje się na dwunastej pozycji z dorobkiem jedenastu punktów. Na pocieszenie zostaje mu dziewięć wygranych odcinków specjalnych.
2014![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2014.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2014.jpg)
Kubica zdecydował się kontynuować występy w Rajdowych Mistrzostwach Świata i dołączył do M-Sportu, który przygotował dla niego Forda Fiestę WRC. Sezon rozpoczyna od mocnego uderzenia, wygrywając dwa pierwsze odcinki Rajdu Monte Carlo, lecz odpada drugiego dnia po wypadku. W kolejnych imprezach daje o sobie znać nikłe doświadczenie w rajdach i Kubica ma wiele przygód, po których musi się wycofać czy traci szansę na punkty. Ostatecznie na trzynaście występów aż pięciokrotnie nie pojawia się na mecie, a rok kończy na szesnastym miejscu z czternastoma punktami.
2013![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2013.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2013.jpg)
Rok rozpoczyna od testów Mercedesa DTM, lecz ostatecznie rezygnuje z perspektywy powrotu na tor wyścigowy. Decyduje się na program startów w ERC oraz WRC, zostając kierowcą Citroena, który udostępnia mu model DS3 RRC. W europejskim czempionacie startuje w czterech rajdach i udaje mu się ukończyć tylko jeden, natomiast w Mistrzostwach Świata w kategorii WRC2 wygrywa w Grecji, Włoszech, Niemczech, Francji oraz Hiszpanii, zgarniając tytuł. Na koniec sezonu otrzymuje okazję do poprowadzenia Citroena DS3 WRC w Rajdzie Wielkiej Brytanii, lecz odpada drugiego dnia po wypadku.
2012![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2012.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2012.jpg)
Kubica po długiej rehabilitacji oraz serii zabiegów, we wrześniu 2012 roku powraca do motorsportu. Swój pierwszy oficjalny start od czasu feralnej imprezy w Ligurii zalicza za kierownicą Subaru Imprezy WRC w rajdzie Ronde Gomitolo di Lana. Polak miażdży konkurencję, wygrywając zmagania z przewagą prawie minuty. Startuje jeszcze w dwóch lokalnych włoskich rajdach, wygrywając jeden z nich, natomiast rok kończy udziałem w Rallye du Var, gdzie odpada po rozbiciu i pożarze Citroena C4 WRC.
2011![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2011_fabia.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2011_fabia.jpg)
Po pierwszych przedsezonowych testach w lutym ma poważny wypadek w lokalnym włoskim rajdzie Ronde di Andora. Jego Skoda Fabia S2000 nabija się na źle umocowaną żelazną barierę, która przeszywa samochód na wylot, gruchocąc prawą rękę i prawą nogę Kubicy. Długa akcja ratownicza oznacza, że do szpitala trafia w stanie krytycznym, ale lekarze ratują mu życie i po trzech długich operacjach rozpoczyna się wielomiesięczna rehabilitacja. Nie ma jednak pewności, czy Kubica odzyska kiedykolwiek sprawność potrzebną do startów w F1. Renault jako zastępcę zatrudnia na sezon 2011 byłego kolegę zespołowego Roberta - Nicka Heidfelda.
2010![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2010_dzieciaku.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2010_dzieciaku.jpg)
Podejmuje się wyzwania pomocy w odbudowie niegdyś mistrzowskiej stajni Renault. Mimo dysponowania średnio konkurencyjnym bolidem 3 razy staje na podium, imponując szybkością i równą jazdą, dzięki czemu wielu zaczyna dostrzegać w nim przyszłego mistrza świata. Wzmacnia swoją reputację także kilkoma świetnymi występami w regionalnych rajdach. Wbija się do pierwszej dziesiątki w niemal każdych kwalifikacjach, ponadto niesamowicie dominuje nad zespołowym kolegą Witalijem Pietrowem. Rok kończy na 8 lokacie w klasyfikacji łącznej. Podpisuje kontrakt z Renault na kolejne dwa sezony.
2009![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2009_fire.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2009_fire.jpg)
Przed rozpoczęciem sezonu ma nadzieję na walkę o mistrzostwo, ale konkurencyjność jego samochodu szybko sprowadza go na ziemię. Przez większość grand prix razem ze swoim zespołowym kolegą okupuje drugą połowę stawki, jednak nieoczekiwanie zajmuje 2 pozycję podczas zawodów w Brazylii. Po ogłoszeniu decyzji o wycofaniu się koncernu BMW z F1 podpisuje kontrakt na następny rok z ekipą Renault.
2008![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2008.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2008.jpg)
Dysponując w pierwszej połowie roku bardzo konkurencyjnym bolidem udaje mu się odnieść pierwsze zwycięstwo w F1 podczas GP Kanady. Dorzuca do tego 6 innych podiów i stara się walczyć o mistrzowski tytuł, ale BMW nie decyduje się na pełny rozwój bolidu, który stopniowo traci konkurencyjność. Ostatecznie Kubica plasuje się na 4 miejscu w klasyfikacji generalnej z 75 oczkami na koncie - tyle samo co 3 zawodnik sezonu. Zdecydowanie pokonuje również swojego partnera Heidfelda.
2007![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2007_crash.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2007_crash.jpg)
Pierwszy pełny sezon w F1. Nie jest w stanie dorównać swojemu zespołowemu partnerowi Nickowi Heidfeldowi, mimo to udaje mu się w sumie zgromadzić 39 punktów i zająć 6 miejsce w klasyfikacji łącznej. Podczas GP Kanady ma koszmarny wypadek, który uniemożliwia mu start w następnym wyścigu odbywającym się na torze Indianapolis.
2006![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2006_z_theissenem.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2006_z_theissenem.jpg)
W każdy piątek weekendu grand prix testuje bolid swojej ekipy, ustanawiając bardzo dobre czasy. Podczas GP Węgier zajmuje miejsce byłego mistrza świata F1 - Jacquesa Villeneuve'a i zalicza debiut w wyścigu. Linię mety mija jako 7, ale zostaje zdyskwalifikowany za zbyt niską wagę bolidu. Startuje we wszystkich pozostałych zawodach sezonu i w imponującym stylu nieoczekiwanie staje na podium w GP Włoch. Resztę wyścigów kończy poza strefą punktową.
2005![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2005_kapelusz.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2005_kapelusz.jpg)
Przechodzi do World Series by Renault. Reprezentując barwy ekipy Epsilon Euskadi sięga po tytuł, imponując 4 triumfami, 3 pierwszymi polami startowymi oraz 11 wizytami na podium. Potem powraca jeszcze raz do F3, by spróbować swoich sił w Makau, jednak i tym razem nie udaje się triumfować - na osłodę zostaje 2 lokata i ustanowienie nowego rekordu toru. Na początku grudnia w nagrodę za wygranie WSbR testuje bolid Formuły 1 zespołu Renault. Trzy tygodnie później podpisuje kontrakt ze stajnią BMW Sauber F1 na posadę kierowcy testowego.
2004![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2004_zabojczy_look.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2004_zabojczy_look.jpg)
Drugi i ostatni sezon w F3 Euro Series. Startując w zespole Mucke Mercedes po 3 wizytach na podium zajmuje ostatecznie 7 lokatę. Ponadto drugi raz z rzędu mija linię mety jako 2 w prestiżowym Grand Prix Makau.
2003![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2003_aaa.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2003_aaa.jpg)
Przenosi się do Formuły 3 Euro Series, ale nie bierze udziału w 6 pierwszych wyścigach z powodu kontuzji odniesionej w wypadku samochodowym. Podczas opóźnionego debiutu w tej serii startując na ulicznym torze Norisring triumfuje. W całym sezonie plasuje się na 12 miejscu w klasyfikacji łącznej. Pod koniec roku zwycięża jeszcze w ulicznych zawodach w Sardynii oraz mija linię mety jako 5 w wyścigach w Makau i Korei - wszystko to prestiżowe imprezy F3.
2002![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2002_jazda.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2002_jazda.jpg)
Wygrywa 4 wyścigi i zostaje wicemistrzem włoskiej Formuły Renault 2000. Poza tym startuje również tam, gdzie rok temu - w Eurocup, udaje mu się wskoczyć na 7 lokatę na koniec sezonu. Daje popis swoich umiejętności podczas jednorazowego występu w brazylijskiej Formule Renault 2000 na torze Interlagos, gdzie góruje nad tamtejszą stawką przez cały weekend.
2001![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2001_daj_lape.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2001_daj_lape.jpg)
Mając wsparcie menedżera Daniele Morellego trafia do Formuły 2000 Eurocup i tym samym po raz pierwszy w życiu zasiada za kierownicą bolidu. W całym sezonie udaje mu się wywalczyć jedno pierwsze pole startowe i co ważniejsze - dołącza do programu rozwoju młodych zawodników prowadzonego przez Renault.
2000![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2000hamiltkubicarosberges9.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2000hamiltkubicarosberges9.jpg)
Ostatni rok jazdy na gokarcie. Plasuje się na 4 pozycji zarówno w europejskich, jak i światowych mistrzostwach.
1999![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2000_gokart.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_2000_gokart.jpg)
Udaje mu się obronić tytuł mistrza Włoch i po raz drugi triumfować w Monako, dodatkowo startuje w Międzynarodowych Kartingowych Mistrzostwach Niemiec.
1998![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1998_ab.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1998_ab.jpg)
Zostaje pierwszym cudzoziemcem, który wygrał kartingowe mistrzostwo Włoch juniorów, ponadto sięga po wicemistrzostwo Europy juniorów. Zwycięża także w prestiżowych zawodach na ulicach Monako.
1997![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1997_z_mechanikiem.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1997_z_mechanikiem.jpg)
Postanawia wyjechać do Włoch, by tam dalej rozwijać swój talent.
1994![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1994_rece_do_gory.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1994_rece_do_gory.jpg)
Zdobywa swoją upragnioną licencję. W ciągu 3 lat zdobywa wszystkie możliwe tytuły na krajowym podwórku, zarówno wśród juniorów, jak i seniorów.
1991![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1991_sama_twarz.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_1991_sama_twarz.jpg)
Dysponuje już prawdziwym gokartem, ale nie może rozpocząć startów w zawodach ze względu na zbyt młody wiek.
1988![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_autograf_roberta.jpg)
![](https://oldf1wm.pl/img/kierowcy/kariera/rkub_autograf_roberta.jpg)
Dostaje od rodziców w prezencie miniaturowy samochodzik o napędzie spalinowym, rozpoczyna pierwsze treningi.
STATYSTYKI W F1
Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2022 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Alfa Romeo | |
2021 | 20 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Alfa Romeo |
2020 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Alfa Romeo | |
2019 | 19 | 21 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 2 | Williams |
2018 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Williams | |
2010 | 8 | 19 | 136 | 0 | 3 | 15 | 0 | 1 | 3 | Renault |
2009 | 14 | 17 | 17 | 0 | 1 | 5 | 0 | 0 | 3 | BMW Sauber |
2008 | 4 | 18 | 75 | 1 | 7 | 14 | 1 | 0 | 2 | BMW Sauber |
2007 | 6 | 16 | 39 | 0 | 0 | 11 | 0 | 0 | 3 | BMW Sauber |
2006 | 16 | 6 | 6 | 0 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | BMW Sauber |
Razem: | 99 | 274 | 1 (1,0%) | 12 (12,1%) | 47 (47,5%) | 1 (1,0%) | 1 (1,0%) | 13 (13,1%) | 4 |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.