NYCK DE VRIES
AlphaTauriAlphaTauri AT04
Starty:11 GP
Pierwszy start w F1:Grand Prix Włoch 2022
Wygrane:0 (0,0%)
Pierwsza wygrana: -
Podia:0 (0,0%)
Zdobyte punkty:2
Pole position:0 (0,0%)
Najszybsze okrążenia:0 (0,0%)
Narodowość: HolandiaData urodzenia: 6 lutego 1995Miejsce urodzenia: SneekMiejsce zamieszkania: -Oficjalna strona: -Wzrost: 167 cmWaga: 67 kgStan cywilny: Kawaler Imiona dzieci: -
KARIERA
2023
Mimo statusu debiutanta AlphaTauri upatruje w nim nowego lidera zespołu dzięki bogatemu doświadczeniu z licznych serii wyścigowych. W rzeczywistości wyraźnie odstaje od partnera Yukiego Tsunody, popełnia mnóstwo błędów i ma problemy z wyczuciem bolidu AT04. Po przyjeździe do Europy pojawiają się pierwsze plotki, jakoby jego posada była zagrożona i ostatecznie po Grand Prix Wielkiej Brytanii traci miejsce w zespole na rzecz Daniela Ricciardo. W tabeli plasuje się na ostatniej pozycji z zerowym dorobkiem, a jego najlepszym wynikiem pozostaje dwunasta lokata z Monako.
2022
Wkracza w ostatni rok kontraktu z Mercedesem i nie udaje mu się obronić tytułu w Formule E, kończąc sezon dopiero na dziewiątym miejscu. W F1 jest beneficjentem przepisu o obowiązkowych piątkowych treningach dla młodych kierowców, dzięki czemu jako rezerwowy zawodnik Mercedesa jest wypożyczany do klienckich stajni. Występuje łącznie w czterech sesjach, a na Monzy w barwach Williamsa zastępuje skierowanego do szpitala Albona. Startuje do wyścigu z ósmego pola, a na mecie zgarnia dwa punkty za dziewiąte miejsce. Sensacyjny debiut zwraca uwagę AlphaTauri, które powierza mu swój bolid na sezon 2023 w miejsce odchodzącego Pierre'a Gasly.
2021
Pozostaje z Mercedesem w Formule E i sięga po mistrzowski tytuł w niecodziennych okolicznościach. Mimo czterech nieukończonych wyścigów oraz kolejnych czterech poza punktowaną strefą, zostaje mistrzem z dorobkiem dwóch zwycięstw, wykorzystując jeszcze bardziej nierówną formę rywali. W Formule 1 zostaje oficjalnym kierowcą rezerwowym Mercedesa, a jego tytuł w FE budzi zainteresowanie Alfy Romeo oraz Williamsa. Finalnie nie udaje mu się przedrzeć na tory Grand Prix, przegrywając walkę o kokpit odpowiednio z Guanyu Zhou i Alexandrem Albonem.
2020
Debiutancki sezon w elektrycznej serii kończy na jedenastej pozycji. Jego najlepszym wynikiem jest drugie miejsce z ostatniego wyścigu na torze w Berlinie. Starty w Formule E łączy z występami w Długodystansowych Mistrzostwach Świata z Team Nederland w klasie LMP2. Pod koniec roku debiutuje za sterami bolidu F1, otrzymując w Abu Zabi do swojej dyspozycji mistrzowskiego Mercedesa W10.
2019
Podejmuje się trzeciego sezonu startów w Formule 2 znów zmieniając ekipę, tym razem na ART. W pierwszych dwóch rundach jest poza czołówką, jednakże wkrótce wykorzystuje załamanie formy Nicholasa Latifiego i wygrywa na torach w Hiszpanii, Monako, Francji i Rosji. Buduje na tyle pokaźną przewagę nad Kanadyjczykiem, iż cieszy się z mistrzowskiego tytułu na trzy wyścigi przed końcem. Nie udaje mu się jednak zabezpieczyć awansu do F1 i podejmuje decyzję o podpisaniu kontraktu z Mercedesem w Formule E.
2018
Zostaje w Formule 2 i podejmuje się współpracy z absolutnie czołową ekipą Prema. Mimo to nierówna forma w pierwszej połowie sezonu uniemożliwia mu podjęcie wyrównanej walki o tytuł z Russellem, Norrisem i Albonem. Przełamanie nadchodzi od rundy na Węgrzech, kiedy to rozpoczyna serię finiszów w punktach, wygrywa po raz drugi w sezonie i powtarza tę sztukę jeszcze na Spa. W całym sezonie odnosi trzy zwycięstwa i trzykrotnie wchodzi na podium, co daje mu czwartą pozycję w tabeli. W Formule 1 wieloletnia współpraca z McLarenem owocuje funkcją kierowcy rozwojowego, jednakże pod koniec roku zespół nie decyduje się na przedłużenie umowy.
2017
Wkracza do oficjalnego przedsionka Formuły 1 - F2. Pierwszą połowę sezonu spędza w ekipie Rapax, z którą świętuje zwycięstwo na ulicach Monte Carlo. Po letniej przerwie przechodzi do Racing Engineering i mimo mocnego początku współpracy na Spa, kiedy dojeżdża drugi w sprincie, w kolejnych wyścigach tylko dwukrotnie sięga po punkty. Ostatecznie kończy mistrzostwa na siódmym miejscu.
2016
Przechodzi do GP3 Series z ART Grand Prix i tym razem jest poza czołówką, co stanowi spory kontrast w odniesieniu do partnerów - Leclerca oraz Albona, którzy rozstrzygają między sobą kwestię mistrzostwa. W tabeli plasuje się dopiero na szóstej lokacie z dwoma zwycięstwami w głównych wyścigach we Włoszech oraz w Abu Zabi.
2015
Awansuje do Formuły Renault 3.5 i kończy sezon na najniższym stopniu podium. Zalicza mistrzostwa pełne wzlotów i upadków, przez co nie jest w stanie podjąć równorzędnej walki o tytuł z Oliverem Rowlandem oraz Matthieu Vaxivierem. Na osłodę pozostaje mu wygrana w ostatnim wyścigu na torze Jerez.
2014
Pozostaje już na trzeci rok w europejskiej Formule Renault 2.0, angażując się równocześnie w pełny cykl północnoeuropejskiej edycji. Kontynuuje współpracę z Koiranenem i w obu seriach dominuje, sięgając po upragnione mistrzowskie tytuły. W Eurocupie kończy sezon z dorobkiem pięciu zwycięstw, natomiast w FR2.0 NEC aż dziewięciokrotnie przekracza linię mety jako pierwszy.
2013
Kontynuuje starty w europejskiej Formule Renault 2.0, lecz tym razem przechodzi z zespołu R-ace GP do Koiranen. Powtarza piątą pozycję w klasyfikacji z dorobkiem dwóch zwycięstw na Hungaroringu i Circuit de Catalunya.
2012
Przesiada się za kierownicę bolidu wkraczając do stawki europejskiej Formuły Renault 2.0. Sezon kończy na piątym miejscu z dorobkiem dwóch miejsc na podium. Podejmuje się również pojedynczych występów w północnoeuropejskim cyklu, w którym udaje mu się wygrać domowy wyścig na torze Assen.
2004 -2011
Rozpoczyna starty w wyścigach mając dziewięć lat. Niemal od razu zostaje jednym z najgorętszych nazwisk w kartingu, a szczytowy okres przypada na lata 2008-2011, kiedy to wygrywa mistrzostwa Niemiec, Europy, a także dwukrotnie sięga po tytuł Kartingowego Mistrza Świata. W 2009 roku wzbudza zainteresowanie Red Bull Junior Team, jednakże ostatecznie wiąże się z McLarenem i zostaje jego protegowanym.
STATYSTYKI W F1
Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2023 | 21 | 10 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | AlphaTauri |
2022 | 21 | 1 | 2 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | Aston Martin, Mercedes, Williams |
Razem: | 11 | 2 | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 1 (9,1%) | 0 (0,0%) | 0 (0,0%) | 1 (9,1%) | 4 |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.