LANCE STROLL
Aston MartinAston Martin AMR24
Starty:166 GPPierwszy start w F1:Grand Prix Australii 2017
Wygrane:0 (0,0%) Pierwsza wygrana: -
Podia:3 (1,8%)Zdobyte punkty:292
Pole position:1 (0,6%)Najszybsze okrążenia:0 (0,0%)
Narodowość: KanadaData urodzenia: 29 października 1998Miejsce urodzenia: MontrealMiejsce zamieszkania: Genewa (Szwajcaria)Oficjalna strona: www.lancestroll.comWzrost: 182 cmWaga: 70 kgStan cywilny: KawalerImiona dzieci: -
KARIERA
2024
Zalicza zupełnie bezbarwny sezon i tak jak w ubiegłym roku stanowi tło dla Fernando Alonso. W pierwszych wyścigach, w których Aston dysponuje samochodem zdolnym podgryzać czołówkę, kompletuje zaledwie jedenaście punktów. Z kolei po letniej przerwie ani razu nie pojawia się już w czołowej dziesiątce, między innymi odpadając na okrążeniu formującym do wyścigu o Grand Prix Sao Paulo, gdzie stracił kontrolę nad samochodem podczas dogrzewania opon. Ostatecznie zajmuje trzynaste miejsce w tabeli z dorobkiem 24 punktów. Pozostaje w Astonie otrzymując nową wieloletnią umowę.
2023
Otrzymuje od Astona bolid, który w pierwszych wyścigach ustępuje jedynie Red Bullowi. Mimo to jego przygotowania komplikuje wypadek na rowerze, w którym doznał złamania nadgarstka. Pomija zimowe testy, a w Bahrajnie rywalizuje mimo ogromnego bólu. Z kolei na dalszym etapie sezonu zostaje całkowicie zdominowany przez nowego partnera Fernando Alonso. Próbując nawiązać do osiągów Hiszpana wielokrotnie popełnia kosztowne błędy, jak w Singapurze, gdzie w kwalifikacjach doszczętnie rozbija bolid i pozbawia się szansy startu w wyścigu. Media zaczynają również kwestionować jego motywację do dalszych startów w F1, lecz wbrew sugestiom pozostaje w zespole na kolejny rok. Ostatecznie jest w tabeli dziesiąty z dorobkiem 74 punktów, tracąc do czwartego Alonso aż 132 oczka.
2022
Aston Martin fatalnie przygotowuje się do rewolucji technicznej i w pierwszej połowie sezonu dysponuje jednym z najwolniejszych bolidów. Ośmiokrotnie sięga po punkty, z czego sześć razy jest na mecie dziesiąty. Najlepszy wynik osiąga w Grand Prix Singapuru, gdzie na mokrym torze udaje mu się zgarnąć szóste miejsce. Po raz kolejny musi uznać wyższość Sebastiana Vettela, jednakże minimalizuje stratę w czasówce do czterokrotnego mistrza świata. Na koniec sezonu zajmuje piętnaste miejsce w klasyfikacji z dorobkiem 18 punktów i pozostaje pewny miejsca na 2023 rok.
2021
Podobnie jak w poprzednich latach jego największą bolączką jest nieregularna jazda. Zadania nie ułatwia mu również niekonkurencyjny bolid, którego osiągi balansują między środkiem a końcem stawki. W sumie dziewięciokrotnie melduje się na punktowanych pozycjach, a najlepszy wynik osiąga w Grand Prix Kataru, gdzie przekracza linię mety jako szósty. Przegrywa zespołowy pojedynek z Sebastianem Vettelem, plasując się za nim w tabeli na trzynastym miejscu z 34 punktami. Przed Grand Prix Rosji zostają potwierdzone jego dalsze starty w Astonie w sezonie 2022.
2020
Zalicza dotychczas najlepszy sezon w karierze, choć prezentuje bardzo nierówną formę. Otrzymuje od Racing Point najszybszy samochód w środku stawki i dwukrotnie dojeżdża nim na podium w Grand Prix Włoch oraz Sakhiru. Z kolei na Istanbul Park sięga po pierwsze pole position w karierze, składając świetne kółko na mokrej nawierzchni. Mimo to nie startuje w jednym wyścigu, a aż pięciu nie kończy po defektach czy incydentach. Tym samym jest dopiero jedenasty z dorobkiem 75 punktów i zdecydowanie ulega Sergio Perezowi. W kolejnym roku jego zespół zmieni identyfikację na Aston Martin, a on sam jest pewny startów u boku Sebastiana Vettela.
2019
Udaje mu się wrócić do środka stawki, lecz sezon 2019 nie należy do najłatwiejszych. Racing Point przygotowuje bolid, którym stać go na pojedyncze zdobycze, a sytuacja nie ulega drastycznej poprawie po kolejnych pakietach aktualizacji. Ponadto zdecydowanie ulega Sergio Perezowi, tylko trzykrotnie kwalifikując się przed nim do wyścigów. Najlepszy wynik notuje w Niemczech, gdzie jako pierwszy założył slicki na przesychającym torze i przez chwilę prowadził w wyścigu. Ostatecznie jest tam czwarty. Na koniec sezonu zajmuje piętnaste miejsce z dorobkiem 21 punktów.
2018
Przed sezonem Williams zapowiada walkę o czwarte miejsce w klasyfikacji, lecz rzeczywistość okazuje się brutalna. Model FW41 zaprojektowany od zera prezentuje koszmarne osiągi i skazuje Strolla na walkę tylko z zespołowym partnerem. W całym sezonie zdobywa sześć punktów za ósme miejsce w Azerbejdżanie i dziewiąte we Włoszech, które plasują go na osiemnastej pozycji w klasyfikacji. Rozczarowany sytuacją w Williamsie decyduje się na rozwiązanie ważnej umowy. W 2019 roku zostanie kierowcą Force India, które w trakcie letniej przerwy trafiło w ręce jego ojca Lawrence'a i zostało przekształcone w Racing Point.
2017
Podczas zimowych testów zalicza kilka przygód wynikających z małego doświadczenia, które odbijają się szerokim echem i komplikują przygotowania Williamsa. Podobny przebieg mają pierwsze Grand Prix, podczas których rozbija bolid czy angażuje się w kolizje. Prawdziwym przełamaniem jest domowa runda w Kanadzie, gdzie zdobywa pierwsze punkty, natomiast dwa tygodnie później sensacyjnie zdobywa trzecie miejsce po chaotycznym wyścigu w Azerbejdżanie. Kolejny mocny występ zalicza na Monzy, gdzie po karach dla Red Bulla startuje z drugiego pola. W całym sezonie wyraźnie odstaje od Felipe Massy podczas kwalifikacji, lecz w wyścigach jest bardzo blisko doświadczonego Brazylijczyka, czasem bezpośrednio go pokonując. Ostatecznie kończy debiutancki sezon na dwunastym miejscu z 40 punktami.
2016
Zostaje w Mistrzostwach Europy Formuły 3 i dominuje tę serię w niespotykany do tej pory sposób. Aż czternastokrotnie jako pierwszy mija linię mety i zdobywa mistrzowski tytuł na cztery wyścigi przed końcem sezonu. Wcześniej jednak przechodzi w Formule 1 do Williamsa, gdzie otrzymuje posadę kierowcy rozwojowego, a na początku listopada podpisuje umowę na starty w 2017 roku.
2015
Rok rozpoczyna od udziału w nowozelandzkiej Toyota Racing Series, gdzie w szesnastu wyścigach czterokrotnie staje na najwyższym stopniu podium i zostaje mistrzem. Ponadto zostaje juniorem Ferrari i dołącza do Mistrzostw Europy Formuły 3. W swoim debiutanckim sezonie wygrywa jeden wyścig podczas ostatniej rundy sezonu na Hockenheim, a w klasyfikacji plasuje się na piątym miejscu.
2014
W wieku zaledwie piętnastu lat zasiada za kierownicą jednomiejscowego bolidu. Dołącza do stawki Florida Winter Series, gdzie zdobywa dwa miejsca na podium, lecz nie znajduje się w końcowej klasyfikacji. Resztę sezonu spędza w nowoutworzonej włoskiej Formule 4, w której zdobywa pięć pole position i tryumfuje aż siedmiokrotnie, zdobywając mistrzowski tytuł.
2008 -2013
Zaczyna starty w kartingu mając dziewięć lat. Podczas sześcioletniej przygody z gokartem odnosi wiele sukcesów w Europie oraz rodzinnej Ameryce Północnej, gdzie m.in. zostaje mistrzem Kanady oraz wygrywa Las Vegas Trophy.
STATYSTYKI W F1
| Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2024 | 13 | 23 | 24 | 0 | 0 | 6 | 0 | 0 | 2 | Aston Martin |
| 2023 | 10 | 21 | 74 | 0 | 0 | 12 | 0 | 0 | 3 | Aston Martin |
| 2022 | 15 | 22 | 18 | 0 | 0 | 8 | 0 | 0 | 2 | Aston Martin |
| 2021 | 13 | 22 | 34 | 0 | 0 | 9 | 0 | 0 | 3 | Aston Martin |
| 2020 | 11 | 16 | 75 | 0 | 2 | 10 | 1 | 0 | 5 | Racing Point |
| 2019 | 15 | 21 | 21 | 0 | 0 | 6 | 0 | 0 | 2 | Racing Point |
| 2018 | 18 | 21 | 6 | 0 | 0 | 2 | 0 | 0 | 2 | Williams |
| 2017 | 12 | 20 | 40 | 0 | 1 | 7 | 0 | 0 | 4 | Williams |
| Razem: | 166 | 292 | 0 (0,0%) | 3 (1,8%) | 60 (36,1%) | 1 (0,6%) | 0 (0,0%) | 23 (13,9%) | 3 | |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.