KAMUI KOBAYASHI
CaterhamCaterham CT05
Starty:75 GPPierwszy start w F1:Grand Prix Brazylii 2009
Wygrane:0 (0,0%) Pierwsza wygrana: -
Podia:1 (1,3%)Zdobyte punkty:125
Pole position:0 (0,0%)Najszybsze okrążenia:1 (1,3%)
Narodowość: JaponiaData urodzenia: 13 września 1986Miejsce urodzenia: HyogoMiejsce zamieszkania: -Oficjalna strona: www.kamui-kobayashi.comWzrost: 168 cmWaga: 62 kgStan cywilny: KawalerImiona dzieci: -
KARIERA
2014
Decyzja o podpisaniu kontraktu z Caterhamem okazuje się być jedną z najgorszych w karierze. O ile na początku sezonu sytuacja ekipy wydaje się być stabilna, o tyle po pojawieniu się nowych właścicieli od rundy na Silverstone zespół zaczyna popadać w coraz większe tarapaty. Nowy zarząd w celu poprawienia finansów decyduje się kilkakrotnie licytować jego fotel wyścigowy, przez co w Belgii zostaje zastąpiony przez Andre Lotterera, a w kilku treningach przekazuje swój bolid Roberto Merhiemu. Ponadto osiągi modelu CT05 są dalekie od idealnych, w związku z czym jest skazany na jazdę na samym końcu stawki. Po wycofaniu się Caterhama ze startu w Stanach i Brazylii, wraca jeszcze do stawki na GP Abu Zabi. Burzliwy sezon kończy na odległym dwudziestym drugim miejscu z zerowym dorobkiem punktowym.
2013
Przesiada się do samochodu GT, dołączając do fabrycznej ekipy Ferrari - AF Corse. Zalicza pełen program startów w Długodystansowych Mistrzostwach Świata, czterokrotnie plasując się na podium w swojej klasie. Ponadto zalicza jeden start w Asian Le Mans Series, gdzie od razu odnosi zwycięstwo. Po rocznej przerwie wraca na sezon 2014 do Formuły 1, podpisując kontrakt z zespołem Caterham.
2012
Pod względem osiąganych wyników zalicza bardzo nierówny sezon. Dysponuje samochodem, który pozwala na regularne zdobycze punktowe, jednakże nie jest w stanie wykorzystać w pełni jego potencjału i przegrywa zespołową walkę ze swoim partnerem - Sergio Perezem. Dwukrotnie startuje z drugiej linii, a raz z pierwszej. Zdobywa swoje pierwsze w karierze podium podczas domowego wyścigu o Grand Prix Japonii. Nie udaje mu się przedłużyć umowy z Sauberem na kolejny sezon, tracąc posadę w stajni z Hinwil na rzecz Estebana Gutierreza.
2011
Drugi sezon z Sauberem zaczyna bardzo dobrze. Zajmuje punktowane pozycje w pierwszych siedmiu wyścigach sezonu. W dalszej części sezonu oddaje pole koledze z zespołu, Perezowi, z którym przegrywa zarówno w kwalifikacjach, jak i wyścigach. Dopiero w Abu Zabi i Brazylii wraca do pierwszej dziesiątki, pomagając słabnącemu Sauberowi odeprzeć ataki Toro Rosso w walce o siódme miejsce w klasyfikacji konstruktorów. Zajmuje dwunaste miejsce w mistrzostwach zdobywając przeszło dwa razy więcej punktów niż Perez.
2010
Pierwszy rok spędzony w stajni Petera Saubera. Dysponując bolidem z drugiej połowy stawki kontynuuje świetną jazdę, jednak zawodność maszyny i brak szczęścia sprawiają, że nie kończy 6 z pierwszych 12 wyścigów sezonu. Punkty przychodzą w drugiej połowie roku, łącznie gromadzi ich 32 i plasuje się na 12 lokacie w klasyfikacji generalnej. Ponadto dzięki dominacji nad swoimi zespołowymi partnerami zostaje numerem 1 w stajni, z którą przedłuża kontrakt na następny rok.
2009
W zimie znów jeździ w azjatyckiej GP2 i wygrywa ją. W głównej serii GP2 po raz kolejny radzi sobie jednak nie najlepiej i po raz kolejny kończy mistrzostwa na 16 pozycji, pokazując, że europejskie tory najwyraźniej nie są jego ulubionymi. Pod koniec roku los daje mu wielką szansę zaistnienia w F1, Kamui świetnie ją wykorzystuje. Na dwa ostatnie grand prix sezonu zastępuje w bolidzie Toyoty kontuzjowanego Timo Glocka, prezentuje w nich odważną i szybką jazdę, co owocuje zdobyciem 3 punktów podczas zawodów w Abu Zabi. Dzięki swojej postawie udaje mu się podpisać kontrakt na kierowcę wyścigowego ekipy BMW Sauber w sezonie 2010.
2008
Awansuje na głównego testera Toyoty w F1. W zimie na początku roku bierze udział w azjatyckiej serii GP2, wygrywa w niej 2 wyścigi i kończy całe mistrzostwa na 6 miejscu. Następnie rozpoczyna sezon w głównej serii GP2, triumfując w wielkim stylu już podczas drugich zawodów rozgrywanych w Hiszpanii. Niestety, kolejne wyścigi są dla niego o wiele mniej udane, ostatecznie rok kończy jako 16.
2007
Zostaje drugim kierowcą testowym stajni Toyota startującej w Formule 1. Poza tym kontynuuje jazdę w F3 Euro Series, odnosząc pierwsze w swoim życiu zwycięstwo w tej serii na torze Magny-Cours. Sezon kończy na 4 lokacie w klasyfikacji generalnej, co jednak jest niezbyt imponującym osiągnięciem w porównaniu do jego kolegi z zespołu Romaina Grosjeana, który wygrywa całe mistrzostwa.
2006
Dzięki wspaniałym zeszłorocznym rezultatom dostaje angaż w mistrzowskim zespole ASM rywalizującym w Formule 3 Euro Series. Pierwszy sezon startów kończy na 8 pozycji w klasyfikacji generalnej kierowców i 1 miejscu w klasyfikacji debiutantów z dorobkiem 34 punktów, 3 razy stając na podium. Również bierze udział w słynnym Grand Prix Makau, po starcie do zawodów z pole position o jego bolid zaczepia Paul di Resta i obaj tracą szansę na dobry wynik. Kamui mija linię mety jako 19. Ponadto pod koniec roku testuje bolid F1 Toyoty.
2005
Wygrywa włoską i bardziej prestiżową europejską Formułę Renault, legitymując się dorobkiem po 6 triumfów w obu mistrzostwach.
2004
Wyjeżdża do Europy i rywalizuje w niemieckiej i włoskiej Formule Renault. W całym sezonie 3-krotnie zdobywa pierwsze pole startowe i wygrywa 2 wyścigi.
2003
Zalicza pełen sezon w Esso Formula Toyota Series, który kończy na świetnym 2 miejscu.
2002
Dzięki byciu w Akademii Kierowców Toyoty poza kartingiem odbywa jeden wyścig w bolidzie w ramach mistrzostw Esso Formula Toyota Series.
1996
Rozpoczyna swoją karierę w sportach motorowych od kartingu, zajmując 3 pozycję w SL Takarazuka Tournament Cadet Class. Przez następne 6 lat kontynuuje starty na gokartach zdobywając 4 tytuły oraz dwukrotnie triumfując w serii Toyota SL All Japan Tournament Cadet Class.
STATYSTYKI W F1
| Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | 22 | 15 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 6 | Caterham |
| 2012 | 12 | 20 | 60 | 0 | 1 | 9 | 0 | 1 | 4 | Sauber |
| 2011 | 12 | 19 | 30 | 0 | 0 | 9 | 0 | 0 | 3 | Sauber |
| 2010 | 12 | 19 | 32 | 0 | 0 | 8 | 0 | 0 | 8 | BMW Sauber |
| 2009 | 18 | 2 | 3 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | Toyota |
| Razem: | 75 | 125 | 0 (0,0%) | 1 (1,3%) | 27 (36,0%) | 0 (0,0%) | 1 (1,3%) | 21 (28,0%) | 4 | |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.