CARLOS SAINZ
FerrariFerrari SF-24
Starty:205 GP
Pierwszy start w F1:Grand Prix Australii 2015
Wygrane:4 (2,0%)
Pierwsza wygrana:Grand Prix Wielkiej Brytanii 2022
Podia:27 (13,2%)
Zdobyte punkty:1272.5
Pole position:6 (2,9%)
Najszybsze okrążenia:4 (2,0%)
Narodowość: HiszpaniaData urodzenia: 1 września 1994Miejsce urodzenia: MadrytMiejsce zamieszkania: Londyn (Wielka Brytania) Oficjalna strona: www.carlossainz.esWzrost: 177 cmWaga: 66 kgStan cywilny: KawalerImiona dzieci: -
KARIERA
2024
Jeszcze przed startem sezonu dowiaduje się, że Ferrari nie przedstawi mu oferty nowej umowy, ściągając Lewisa Hamiltona. Informacja ta nie rzutuje jednak na jego osiągi na torze wyścigowym. Wygrywa już w trzeciej rundzie na torze Albert Park, by powtórzyć tę sztukę jeszcze w Meksyku. Tak jak w poprzednich latach wielokrotnie stawia ciężkie warunki Leclerkowi, lecz ostatecznie uznaje jego wyższość i zajmuje piąte miejsce w tabeli z dorobkiem 290 punktów. Ku zaskoczeniu obserwatorów jego dostępność na rynku nie budzi zainteresowania czołówki. Zostaje zmuszony do wyboru nowego miejsca startów wśród zespołów środka stawki. Latem odrzuca oferty Alpine i Saubera, by podpisać wieloletni kontrakt z Williamsem.
2023
Ferrari po chaotycznej końcówce sezonu 2022 nie jest w stanie podtrzymać konkurencyjnej formy i wyraźnie spada za Red Bulla, znajdując się w jednej lidze z Mercedesem, McLarenem oraz Astonem. Mimo to czaruje obserwatorów we Włoszech i w Singapurze, sięgając po dwa pole position z rzędu, by w wyścigu na Marina Bay jako jedyny w całym sezonie przerwać dominację Verstappena oraz Pereza. Mimo przewagi przez większość zmagań nad Charlesem Leclerkiem, ostatecznie przegrywa z nim pojedynek różnicą sześciu oczek, kończąc mistrzostwa na siódmym miejscu z dorobkiem 200 punktów.
2022
Na początku sezonu otrzymuje od Ferrari najszybszy bolid w całej stawce. Mimo to ma duże trudności z wyczuciem jego charakterystyki, przez co nie jest w stanie nawiązać wyrównanej walki z Leclerkiem i popełnia dużo błędów. Na Albert Park, Imoli, Suzuce oraz w Austin odpada po incydentach, natomiast w Baku i na Red Bull Ringu eliminują go usterki F1-75. Z tego powodu traci jakiekolwiek szanse na podjęcie walki o mistrzowski tytuł. Na osłodę pozostają mu trzy pole position, a także pierwsza wygrana w karierze podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii. Zajmuje piąte miejsce w tabeli z dorobkiem 246 punktów. Zostaje w Ferrari podpisując nowy kontrakt do 2024 roku.
2021
Zalicza bezproblemową adaptację w Ferrari i tak jak w poprzednich latach prezentuje dużą regularność. Pojawia się na mecie wszystkich wyścigów i tylko w dwóch jest poza punktowaną strefą. Czterokrotnie wchodzi na podium, a jego najlepszym wynikiem jest drugie miejsce z Grand Prix Monako. Toczy również bardzo zacięty pojedynek z partnerem - Charlesem Leclerkiem. W kwalifikacjach wielokrotnie utrzymuje jego tempo, natomiast po ostatnim wyścigu sezonu przeskakuje go w klasyfikacji. Plasuje się na dotychczas najlepszym w karierze piątym miejscu tylko za kierowcami Red Bulla i Mercedesa.
2020
Sezon 2020 jest niemalże kalką poprzedniego, z tą różnicą, że otrzymuje od McLarena jeszcze szybszy bolid. Regularnie kończy wyścigi w pierwszej dziesiątce, a najlepszy występ zalicza podczas Grand Prix Włoch. Na Monzy rywalizuje w czołówce, by pod koniec wyścigu wywierać presję na liderującym Gasly'm. Ostatecznie jest drugi, zaledwie pół sekundy za Francuzem. Z kolei w Portugalii notuje piorunujące otwarcie, w ciągu dwóch okrążeń przebijając się z siódmego miejsca na pierwsze. Powtarza szóstą lokatę w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 105 punktów. Pomaga też McLarenowi zdobyć najniższy stopień podium wśród konstruktorów. Decyduje się jednak na odejście do Ferrari, już w maju podpisując kontrakt z włoskim zespołem do końca 2022 roku.
2019
Fantastycznie odnajduje się w nowym zespole, który w dodatku zbudował najszybszy bolid w środku stawki. Wykorzystuje w pełni jego potencjał, regularnie zdobywając dla zespołu punkty. Mimo to kilkakrotnie jego wysiłek jest niweczony przez defekty, głównie układu napędowego Renault. Osiąga życiowy wynik w Brazylii, gdzie po karze dla Hamiltona zostaje sklasyfikowany na trzecim miejscu i zdobywa pierwsze podium w karierze. W klasyfikacji jest szósty zgarniając 96 punktów. Ponadto zdecydowanie wygrywa wewnętrzny pojedynek w McLarenie z Norrisem, a w lipcu jest pewny posady na sezon 2020.
2018
Weryfikacja na tle Nico Hulkenberga w Renault okazuje się być negatywna. Przegrywa z Niemcem zespołowy pojedynek zarówno w kwalifikacjach jak i wyścigach. Jego najlepszą pozycją na mecie jest piąta w Azerbejdżanie, a w końcowej klasyfikacji rzutem na taśmę plasuje się na dziesiątym miejscu z 53 punktami. Spełnia się jego wymarzony scenariusz o odejściu Daniela Ricciardo z Red Bulla, lecz austriacki producent ostatecznie sięga po Gasly'ego, a Sainz zostaje zwolniony z kontraktu. Dysponując wolną ręką wiąże się z McLarenem wieloletnim porozumieniem, ważnym już od sezonu 2019.
2017
Zalicza fantastyczny sezon w barwach Toro Rosso, podczas którego absolutnie zdominował swojego zespołowego partnera. Dziewięciokrotnie dojeżdża w punktach, zdobywając ich łącznie 48. Swój najlepszy występ zalicza w Singapurze, gdzie przekracza linię mety na czwartej pozycji. Dzięki świetnej postawie wzbudza zainteresowanie innych ekip, lecz Toro Rosso decyduje się pozostawić go na czwarty sezon, przez co dochodzi między nim a szefostwem do konfliktu. Stajnia z Faenzy rozwiązuje jednak umowę na dostawy jednostek Renault i w ramach odszkodowania Carlos zostaje wypożyczony do ekipy francuskiego producenta do końca 2018 roku. Zasiada za kierownicą bolidu Renault już w Austin, gdzie w debiucie wchodzi do Q3, a w wyścigu melduje się na mecie siódmy. Ostatecznie kończy mistrzostwa na dziewiątej pozycji z dorobkiem 54 punktów.
2016
W tym roku problemy z zawodnością bolidu przechodzą w niepamięć dzięki umowie z Ferrari na dostawy jednostek napędowych. W ten sposób dziesięciokrotnie finiszuje na punktowanych pozycjach, a jego najlepszym wynikiem jest szóste miejsce w Hiszpanii, Stanach i Brazylii. Ponadto w kwalifikacjach oraz wyścigach absolutnie zdominował swojego nowego zespołowego partnera - Daniiła Kwiata. Zostaje sklasyfikowany na dwunastym miejscu z dorobkiem 48 punktów, a jego jazda wzbudza zainteresowanie fabrycznej ekipy Renault. Mimo to Red Bull uruchamia klauzulę w kontrakcie i zostawia go w Toro Rosso na sezon 2017.
2015
Zalicza upragniony debiut w Formule 1, jednakże jego pierwszy sezon zdecydowanie nie przebiega tak, jakby sobie tego życzył. Nie dojeżdża do mety aż w siedmiu wyścigach, z czego sześciu nie kończy przez usterki jednostki napędowej Renault. Z tego powodu zdobywa tylko 18 punktów, sromotnie przegrywając zespołowy pojedynek z Maksem Verstappenem. Ma bardzo groźny wypadek w trzecim treningu do Grand Prix Rosji, który wyklucza jego udział w kwalifikacjach, jednakże po spędzeniu nocy w szpitalu zostaje z niego wypisany i bierze udział w niedzielnej rywalizacji.
2014
Dołącza do stawki Formuły Renault 3.5 i nie daje swoim rywalom żadnych szans. Wygrywa serię z dorobkiem siedmiu zwycięstw - najwięcej w historii - oraz zdobywa dokładnie taką samą liczbę pole position. Pod koniec roku po raz kolejny testuje bolid Formuły 1 Red Bulla, natomiast kilka dni później zostaje potwierdzony jako zawodnik Toro Rosso w sezonie 2015.
2013
Przechodzi do mistrzostw GP3 i jego zespołowym partnerem jest drugi z juniorów Red Bulla - Daniił Kwiat. Rosjanin nie pozostawia rywalom szans i zostaje mistrzem, natomiast Sainz wyraźnie zawodzi i jest dopiero dziesiąty bez żadnej wygranej. Startuje w czterech rundach FR3.5 z ekipą Zeta Corse i zdobywa łącznie 22 punkty. Ponadto otrzymuje szansę poprowadzenia bolidów Red Bulla i Toro Rosso, uzyskując jednocześnie superlicencję.
2012
Robi kolejny krok do przodu i przesiada się do bolidu Formuły 3. W brytyjskiej edycji F3 zostaje sklasyfikowany na szóstej lokacie z dorobkiem pięciu tryumfów, natomiast w F3 Euroseries jest dopiero dziewiąty, choć na pocieszenie pozostają mu dwa miejsca na podium oraz dokładnie taka sama liczba pole position. Po raz kolejny przystępuje do GP Makau i tym razem dojeżdża na siódmym miejscu.
2011
Startuje równocześnie w dwóch różnych seriach. W europejskiej Formule Renault 2.0 zajmuje drugie miejsce w klasyfikacji, natomiast północnoeuropejskiej edycji tych mistrzostw z dorobkiem aż dziesięciu zwycięstw oraz ośmiu pole position zostaje mistrzem. Pod koniec roku bierze udział w Grand Prix Makau, aczkolwiek pojawia się na mecie dopiero na siedemnastej pozycji.
2010
Przesiada się za kierownicę bolidu. Skupia się na startach w europejskiej Formule BMW, gdzie zdobywa dwa pole position, wygrywa jeden wyścig, a na podium stoi ogółem pięć razy. Zmagania kończy na czwartej lokacie, a w trakcie roku startuje również pojedynczo w Formule Renault 2.0 czy F3 Open.
2005 -2009
W 2005 roku rozpoczyna starty w kartingu. W tym czasie zdobywa wicemistrzostwo Europy w kategorii KF3 czy wygrywa prestiżowy wyścig Monte Carlo Kart Cup. Ponadto w połowie sezonu 2009 zostaje włączony w szeregi juniorskiego programu Red Bulla.
STATYSTYKI W F1
Sezon | P. | Starty | Punkty | Zwyc. | Podium | Pktwł. | P.pos. | Naj. okr. | Nie skl. | Zespoły |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2024 | 5 | 23 | 290 | 2 | 9 | 21 | 1 | 1 | 2 | Ferrari |
2023 | 7 | 21 | 200 | 1 | 3 | 20 | 2 | 0 | 1 | Ferrari |
2022 | 5 | 22 | 246 | 1 | 9 | 18 | 3 | 2 | 6 | Ferrari |
2021 | 5 | 22 | 164.5 | 0 | 4 | 20 | 0 | 0 | 0 | Ferrari |
2020 | 6 | 16 | 105 | 0 | 1 | 12 | 0 | 1 | 2 | McLaren |
2019 | 6 | 21 | 96 | 0 | 1 | 13 | 0 | 0 | 3 | McLaren |
2018 | 10 | 21 | 53 | 0 | 0 | 13 | 0 | 0 | 2 | Renault |
2017 | 9 | 20 | 54 | 0 | 0 | 10 | 0 | 0 | 8 | Renault, Toro Rosso |
2016 | 12 | 21 | 46 | 0 | 0 | 10 | 0 | 0 | 4 | Toro Rosso |
2015 | 15 | 18 | 18 | 0 | 0 | 7 | 0 | 0 | 7 | Toro Rosso |
Razem: | 205 | 1272.5 | 4 (2,0%) | 27 (13,2%) | 144 (70,2%) | 6 (2,9%) | 4 (2,0%) | 35 (17,1%) | 4 |
Objaśnienia: P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany. Starty obejmują rozpoczęte wyścigi.