2018 Force India zaczyna borykać się z kłopotami finansowymi, co znajduje odzwierciedlenie w osiągach bolidu. Z początku model VJM11 pozwala na pojedyncze zdobycze punktowe, natomiast po letniej przerwie, kiedy kontrolę nad ekipą przejął nowy inwestor i zapewnił jej źródło finansowania, na torze debiutują poprawki aerodynamiki. Ocon w deszczowej czasówce na Spa zgarnia trzecie pole startowe, natomiast w wyścigu tuż po starcie walczy o pozycję lidera. Zapisuje się w historii F1 kuriozalną kolizją w Brazylii podczas próby odzyskania okrążenia. Zderza się wówczas z prowadzącym Verstappenem, który w rezultacie spada na drugie miejsce. Przegrywa zespołowy pojedynek z Perezem, kończąc sezon na dwunastej lokacie z 49 punktami. Zmuszony jest również wrócić do Mercedesa jako trzeci zawodnik, tracąc miejsce w Force India na rzecz Lance'a Strolla.
2017 Otrzymuje do dyspozycji czwarty najszybszy bolid i okazuje się być jednym z największych objawień. Początkowo prezentuje bardzo skromne osiągi, lecz z każdym Grand Prix nabiera rozpędu i zaczyna wywierać coraz większą presję na swoim partnerze - Sergio Perezie. W trakcie mistrzostw dochodzi między nimi do dwóch kolizji w Azerbejdżanie oraz Belgii, po których Force India zakazuje im zespołowych pojedynków na torze. Jego najlepszymi rezultatami są trzecie pole startowe na Monzy, a w wyścigu dwa piąte miejsca w Hiszpanii oraz Meksyku. Ponadto ustanawia nową najdłuższą serię ukończonych Grand Prix pod rząd, która zostaje przerwana w Brazylii po kolizji z Grosjeanem. Ostatecznie jest ósmy z dorobkiem 87 punktów.
2016 Na sezon 2016 przechodzi do mistrzostw DTM, natomiast w F1 ekipa Mercedesa wypożycza go do Renault, gdzie zostaje kierowcą testowym. Francuski producent powierza mu swój bolid podczas testów oraz czterech piątkowych treningów. W trakcie letniej przerwy Manor rozwiązał umowę z Rio Haryanto i dzięki pomocy Mercedesa staje się jego następcą w brytyjskiej ekipie. W ten sposób otrzymuje szansę startu w dziewięciu Grand Prix i jego najlepszym wynikiem jest dwunaste miejsce w Brazylii. Ponadto prezentuje konkurencyjne osiągi na tle Pascala Wehrleina i ekipa Force India decyduje się kosztem Niemca powierzyć mu wyścigowy fotel w 2017 roku.
2015 W trakcie zimowej przerwy Mercedes włącza go w szeregi swojego juniorskiego programu, dzięki czemu dwukrotnie testuje bolid F1 ekipy Force India, która jest klientem niemieckiego producenta. Na ten sezon dołącza do stawki serii GP3, gdzie także zdobywa tytuł mistrza. W drodze po sukces wygrywa zaledwie jeden wyścig na otwarcie sezonu w Hiszpanii, lecz łącznie zdobywa aż czternaście miejsc na podium.
2014 Przechodzi do Mistrzostw Europy Formuły 3, gdzie z dorobkiem aż dziewięciu zwycięstw i piętnastu pole position zostaje niekwestionowanym mistrzem. Jego dobra postawa zostaje zauważona przez ekipę Lotus startującą w Formule 1, która umożliwia mu start w pierwszym treningu do Grand Prix Abu Zabi, a także przekazuje mój swój bolid podczas testów na Yas Marina.
2013 Kontynuuje starty w Formule Renault 2.0 Eurocup, tym razem kończąc sezon na trzecim miejscu. Wygrywa dwa wyścigi, natomiast na podium melduje się ogólnie pięć razy. Zalicza również pojedyncze starty w północnoeuropejskiej Formule Renault, gdzie odnosi jeden tryumf, a także przystępuje do Grand Prix Makau za kierownicą bolidu Formuły 3.
2012 Decyduje się na przesiadkę do jednomiejscowego bolidu, dołączając do stawki europejskiej Formuły Renault 2.0, a także na pojedyncze starty do alpejskiej edycji tych mistrzostw. W Eurocupie zostaje sklasyfikowany na czternastym miejscu, natomiast w FR2.0 ALPS z dorobkiem dwóch miejsc na podium zajmuje siódme miejsce.
2006-2011 Rozpoczyna starty w wyścigach od kartingu w wieku 10 lat. Na początku rywalizuje na terenie Francji, gdzie między innymi tryumfuje w Minime Championship czy wśród kadetów. Od 2009 roku startuje w kategorii KF3, w której zostaje mistrzem Francji, natomiast w WSK Euro Series jest jednym z czołowych kierowców.
Objaśnienia:P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany
Starty obejmują rozpoczęte wyścigi (w nawiasie podana jest suma zgłoszeń do grand prix)
Rezultaty wyścigów z ostatniego sezonu | Rezultaty wszystkich wyścigów Wszystkie pole positions | Wszystkie zwycięstwa | Wszystkie najszybsze okrążenia
•Rezultaty wyścigów z ostatniego sezonu
GP
Tor
Nr
Bolid
Op.
St.
Fi.
Dodatkowa informacja
Sezon 2018
Albert Park
31
Force India VJM11
14
12
Sakhir
31
Force India VJM11
8
10
Shanghai
31
Force India VJM11
12
11
Baku
31
Force India VJM11
7
NS
kolizja z Raikkonenem
Catalunya
31
Force India VJM11
13
NS
wyciek oleju
Monte Carlo
31
Force India VJM11
6
6
Gilles Villeneuve
31
Force India VJM11
8
9
Paul Ricard
31
Force India VJM11
11
NS
kolizja z Gasly'm
Red Bull Ring
31
Force India VJM11
11
6
Silverstone
31
Force India VJM11
10
7
Hockenheim
31
Force India VJM11
15
8
Hungaroring
31
Force India VJM11
17
13
Spa-Francorchamps
31
Force India VJM11
3
6
Monza
31
Force India VJM11
8
6
Marina Bay
31
Force India VJM11
9
NS
kolizja z Perezem
Soczi
31
Force India VJM11
6
9
Suzuka
31
Force India VJM11
11
9
Austin
31
Force India VJM11
6
ZD
przekroczenie limitu przepływu paliwa (P8)
Mexico City
31
Force India VJM11
11
11
Interlagos
31
Force India VJM11
18
14
Yas Marina
31
Force India VJM11
9
NS
wyciek oleju
Objaśnienia:St. - start, Fi. - finisz, NS - niesklasyfikowany, NW - nie wystartował, N2 - nie wystartował ponownie, ZD - zdyskwalifikowany, PL - start z pit-lane, NZ - nie zakwalifikował się, NP - nie przedkwalifikował się, WY - wykluczony, naj. okr. - najszybsze okrążenie w wyścigu
