Vettel przyznał się do konfliktu z Alonso

Aquos: hm, masz rację , to faktycznie dziwne. Twoją wypowiedź najwyraźniej źle odczytałam, nie: Vettel nawet o nim nie wspomina, kiedy mówi o rywalach do tytułu, tylko: Vettel nawet o nim nie wspomina, mówiąc zamiast tego o rywalach do tytułu. Czytanie ze zrozumieniem szwankuje :P

Arya -> wypowiedź Vettela na temat Alonso to jedno (nie odnosiłem się do niej), a drugie to ostatni fragment: Spytany dodatkowo, kto będzie w tym roku jego rywalem w walce o mistrzostwo, odparł: „Massa i Alonso wyglądają na mocnych. Później McLaren i Mercedes”. Nie sądzisz, że tu było miejsce na wskazanie zespołowego kolegi?

No cóż, mamy tu rywalizację na najwyższym poziomie. Nawiązując do słów jednego z fotografów to co mamy obecnie to nie jest ta sama F1 co wcześniej. Nie pamiętam żadnych wojen i wojenek między Jackie Stewartem i Grahamem Hillem, a obecnie co chwila ktoś z kimś walczy o wszystko np. Vettel z Webberem w ub. sezonie.

Aquos, nie wiem, dlaczego to rozpatrujesz w ten sposób. Jest napisane, że Vettel powiedział tak w wywiadzie dla dziennika. Skąd wiadomo, czy jemu i Webberowi zadano takie same pytania? Jeżeli powiedzmy Sebastiana zapytano, jakie są jego stosunki z Alonso, to miał opowiadać o atmosferze w zespole?

potrząsnął moją ręką powinno być raczej podał mi rękę lub uścisnął mi dłoń //Masz rację, poprawione - Autor.

Webber zapewnia o dobrej atmosferze w zespole, a Vettel nawet o nim nie wspomina, mówiąc o rywalach do tytułu. Nie wiem jak dla Was, ale dla mnie to przemilczenie Vettela mówi więcej, niż słowa Webbera.

Villeneuve nazwał niedawno Alonso "hiszpańskim bykiem" - Vettel staruje w barwach Czerwonego Byka, nic więc dziwnego, że zaiskrzyło między rogami... W F1 trudno o przyjaźnie - w końcu to nie jest weekendowy klub towarzyski, tylko rywalizacja na najwyższym poziomie. Raczej regułą jest, że między pretendentami do tytułu dochodzi do spięć (Senna - Prost, Schumacher - Hill czy Schumacher - Hakkinen). Dawniej chyba było inaczej - jakoś nie słyszałem o "złej krwi" pomiędzy Grahamem Hillem a Clarkiem czy Stewartem, podobnie między Laudą a Fittipaldim czy Prostem. Ale od tego czasu wiele się zmieniło - rewolucja medialna i wielki biznes nie zostawiają zbyt wiele marginesu dla fair play, przynajmniej dla tych, którzy walczą o najwyższe stawki (tytuły zdobywają raczej "wilki" niż "owce"). C'est la vie.

Trudno słać całusy, szczere uściśnięcia, skoro tylko Jedna korona do wzięcia. Inaczej niż w politycznej gównianej zabawie, przed kamerą wilkiem, a kumplem przy kawie.